Maandag
Allereerst de link met aankomsttijd van de bus komt zo hier op de site te staan.
Het is nu maandag half 1 en het is koud. Verder eerst even iets rechtzetten: Eline had gisteren echt geen strafcorvee. Wat heet, ze had helemaal geen corvee en zal ook nooit corvee krijgen. Hoogstens dat ze naar de juwelier mag (zo goed gezegd Eline???).
Dan terug naar gisteren: patat en de bonte avond. De patat was volgens Cris en Koen helemaal goed, al vond Koen het wel jammer dat zijn moeder de kroketten niet had gebakken. Die zijn nog lekkerder. De bonte avond was in après ski stijl en wanneer de foto’s op het internet terechtkomen kunt u zien dat het een feest was. Eerst met 10 groepjes en een leider woorden raden. Die woorden varieerden van sneeuwbal tot lawinebodypackbeschermer dus het ene woord ging beter dan het andere. In een tweede ronde mocht je de punten uit de eerste ronde inzetten om je puntentotaal uit te breiden. Zette je 4 van de 11 punten in, dan kon je dus op 15 of 7 komen. Melissa snapte het idee en zei in haar groepje “we zetten alles in, de dood of de gladiolen”. Kostte bij Thijs (met een h) en Julius enige overtuigingskracht, maar na enig nadenken snapten die dat dat wel een slimme taktiek was: alleen de winnaar wordt onthouden en dan moet je fors inzetten. In die tweede ronde moest je met z’n tweeen een woord uitbeelden. Leverde mooie beelden en teksten op. Mooiste was Alyssa die tegen Bas riep “wat heb ik nou aan jou!”. Hoor ik thuis ook zo vaak, dus tussen die twee zit het voor de toekomst wel gebakken. Verder stonden er allemaal leuke setjes op het podium, deden ze allemaal echt hun best om het woord dat ze uit moesten beelden te laten zien, maar lukte dat niet altijd helemaal. Vooral de schwalbes van Fleur en Joshua waren geweldig, ik denk dat iedere scheidsrechter daar in zou trappen. Het groepje van Melissa werd trouwens wel beloond voor de grote inzet: Melissa en Julius moesten iets uitbeelden en na 2 seconden riep Justin heel hard “ijsvissen”. Dat was goed en dus dubbele punten en de winst van het spel voor de groep waar ook Isabella, Samuel en Jessie inzaten. Dat Justin in een andere groep zat leverde hem in ieder geval veel dank van de groep van Melissa maar boze blikken van alle anderen op….
Na het spel ging de muziek “iets” harder. Ik denk dat heel Lunteren mee heeft kunnen doen met “Cowboys en Indianen”, met “No no no no no no no no no no no no no no Limits, met “Allemaal naar de …” en met “ik wil .. met die kale”. Beetje opvoedkundig bezig geweest zodat uw kind(eren) bij de eerstvolgende muziekles ook eens een liedje voor kunnen zingen. Het was in ieder geval gezellig en nadat vanaf een uur of 11 de eerste langzaam richting bed druppelde was het om half een echt klaar en lag iedereen binnen een kwatiertje (en voor enkelen zoals Jordy een half uurtje of nog iets meer) te slapen.
Nu is het dus zondag. Een dag van “wat is een pinguin met een pistool?” …… “een panguin”. U snapt dat we dat na een weekendje weg niet meer kunnen raden. Verder zitten we aan de lunch. De dag is totaal anders ingedeeld dan de afgelopen jaren want met de weersvoorspelling in het achterhoofd zijn we na het ontbijt eerst het bos in gegaan om het oasespel te spelen, zijn we daarna in gaan pakken en op gaan ruimen (waarbij Eline echt niet met een bezem in haar handen uit een slaapzaal kwam) en zitten we daarna dus aan de lunch. Goede planning want wanneer ik nu naar buiten kijk zie ik dat het hoost. Het oasespel werd trouwens goed gespeeld. Ook door bijvoorbeeld Sylvana, Jay, Emmaly, Annabel en Anousjka die voor de eerste keer mee zijn.
Inmiddels zit iedereen te zingen en begint de vermoeidheid bij ons als leiding echt toe te slaan. Jerry staat achter Dilayda en zegt steeds harder “Tess, Tess, TESS” in de stellige overtuiging dat het zijn dochter is. De scherpte die bij sommigen van ons op vrijdagavond al ontbrak begint nu dus ook bij de anderen weg te lopen. Maar goed dat we zo de bus in kunnen stappen…..
Zondag
Om te beginnen een huishoudelijke mededeling: we hebben een heleboel foto's gemaakt maar krijgen die hier niet geüpload (of upgeload). De foto's komen dus later.
Zondagochtend
Zomertijd, betekent dat de klok een uur doorgaat en dat we dus een uur meer hebben en dat we dus een uur langer konden slapen. Alleen voelt het toch niet helemaal zo, snap er niets van. De kinderen hadden er trouwens geen last van want die waren op tijd op en ruim op tijd aan tafel. Helemaal strak. En zo maar gehoord aan een tafel: onder wie lig ik eigenlijk? Dat is na twee nachten best een aparte vraag, zeker wanneer je bedenkt dat het Milco is die de vraag stelt en dat hij met 5 mannen op een zaal met twee stapelbedden en een laag bed ligt en dus weinig keus heeft. Met het tikken van Milco met een c (heb ik eerder deze week vast al eens met een k gedaan) bedenk ik me dat ik Rowan gisteren zonder w heb getikt. Maar het ging dus echt over Rowan. Ook een beetje domme fout want hij had zijn naam groot op zijn rug staan, de scherpte is andere jaren wel eens groter geweest.
Na het ontbijt was het ellende want we moesten als leiding ineens aan de afwas. De afwasploeg was namelijk het bos in om paaseieren te verstoppen. Gelukkig werkten ze daar een beetje mee door en namen ze de boel daarna weer over, het zijn echt schatjes. Mocht u als ouder meelezen: wellicht een handboek "opvoeden van topkinderen" schrijven, want Jo Frost kan het echt niet beter dan u. Na de afwas gingen we het bos in om eieren te zoeken en de paashaas te grazen te nemen. Dat eieren zoeken ging voor sommigen best goed en voor anderen wat minder. Syb had er een stuk of 12, Eline 37 en dan zijn er kinderen die komen vertellen dat er echt geen eieren in het bos liggen. Nou ja, ook voor hen geldt waarschijnlijk dat ze na twee nachten kamp niet helemaal scherp meer zijn.
In het bos huppelde ook weer een lieflijke paashaas rond. Uit voorzorg had deze Paashaas zijn mandje met eieren al thuis gelaten en dat was een verstandig besluit. Vanaf het moment dat deze Paashaas het beeld inhuppelde kwam er namelijk een soort van verbeten waanzin in de ogen van onze lieve kinderen. Je zag ze elkaar aankijken en ineens ging het los: met z'n allen achter de Paashaas aan om hem te grazen te nemen. En dan kun je als Paashaas wel André heten en in het leger hebben gezeten, maar zelfs dan komt langzaam de paniek in je ogen van "ik ga dit niet redden!!!!" Vorige week al in elkaar geslagen maar dat was nog niets vergeleken bij de horde kids die hij nu over zich heen krijgt. Gelukkig bijt hij flink van zich af en weet hij Bas in een grote plas te krijgen, dus ondanks alles is de Paashaas dit keer toch echt de morele winnaar.
Terug naar het kamphuis en (verrassend) aan tafel voor de lunch. Dat zijn pannenkoeken en ja hoor, dat levert door een grote wolk poedersuiker een eerste keer strafcorvee op. Is voor Quirijn, Tobias, Frits, Tijs, Berend, Corne, Eline en Kim, echt niet te geloven dat die daarbij zijn. Ook zij worden groot en ook Eline en Kim zitten wel eens aan een foute tafel. Best grappig: ze hebben echt geen idee waar dat is, afwassen. Verder is strafcorvee een beetje vreemd woord, want de strafeis eigenlijk voor Isabelle en Imre die al af staan te wassen en weg worden gestuurd. Is de wereld op zijn kop!!!
Na de afwas de zeskamp. Nou ja, het is een twaalfkamp maar verder is het idee hetzelfde. 12 groepen die allerlei spellen doen om aan punten te komen. Tristan rent een heuvel af terwijl Caitlin een bal door een hoepel probeert te gooien. Jullie kruipt een tentje in en Thom loopt met een watje op zijn neus. Valerie volleybalt tegen Lucas. Lodewijk rent als een gek een estafette met vier benen (bij een aanrijding liep hij twee maanden geleden een gebroken been op, hij is toch mee met krukken en loopt daar sneller mee dan menig ander kind zonder krukken) en Eef (die je met goed fatsoen geen Eefje meer kunt noemen) probeert zonder hun handen los te laten een hoepel van Lotte naar Jana te krijgen. Lara doet een tikkertjesspel met Mick en Jessie en Jill staat of haar leven er van afhangt te bowlen. En zo kan ik nog wel een half uurtje doorgaan en alle namen maar noemen maar dan wordt het verslag zo lang. De samenvatting: bijna iedereen speelt echt geweldig mee. De enige die niet geweldig meespelen zijn Indyra en Eric maar die hebben een goed excuus: Indyra is samen met hem en haar zus Amaranth naar K3 kijken en Eric naar Josje. Voor Amaranth lijkt ons dat een schrale troost voor het missen van het kamp maar aan de andere kant wel een geweldige troost voor de ellende van de afgelopen dagen. Wij hopen dat ze volgend keer wel gewoon meekan. Eric heeft overigens wel beloofd Josje mee te nemen (kan ze morgenochtend zingend de toiletten poetsen) wij zijn benieuwd of ze echt in zijn auto zit. De foto die hij stuurde belooft niet veel, maar de K3's kunnen best alle zes in zijn achterbak zitten. Dan is het nog beter dan gehoopt.
Nu op naar de frietjes en snacks (onbeperkt) en de bonte avond, morgen weer een nieuwe dag met een nieuw verhaal. Graag tot dan.
zaterdag
Zaterdag is speurtochtdag. Dit jaar weer een lekkere korte zodat we lekker vroeg terug zijn en ’s-middags ruim de tijd hebben om een spel te spelen. Nu ja, dat was het plan want het liep natuurlijk anders. Bij de eerste groep was Renate leiding. Er moest een foto gemaakt worden waarbij ze haar jas uit moest. Die legde ze even op een schommel want dan bleef de jas schoon. Dacht een van onze kids net even anders over want die wilde schommelen en gooide de jas van Renate daarom op de grond. Jas dus toch vuil maar ook nat want het schatje dat de jas op de grond gooide mikte hem precies in de enige plas die te zien was. Gelukkig voor Renate was er een bijna strakblauwe lucht dus die jas was eigenlijk niet nodig.
Iets anders wat misging was de groep van Eric en Daisy. Je moest op pad met een routebeschrijving en een uitleg van Ans en Dennis. Dat hadden ze even gemist, dus ze waren zonder uitleg en routebeschrijving op pad gegaan. Is natuurlijk best lastig dus na een kwartiertje zoeken kwam Julius teruggerend met de vraag waar ze moesten beginnen. Dat kwam dan wel weer goed uit, want Ans en Dennis waren die groep al een minuut of 10 aan het zoeken en konden niemand van die groep vinden….. Die Ans is trouwens Hans Palte, maar die zei gisteren dat zijn naam zonder “h” was, dus dat betekende voor ons dat hij Ans genoemd wil worden. Bleek achteraf over zijn achternaam te gaan, maar ja daar was hij even te laat mee. Niet helemaal scherp zijn is dit weekend een fatale fout.
Over misgaan gesproken. We hebben een aap bij ons (Mick weet zeker dat hij een aap is) en we hebben een anti-aap bij ons. Dat is Roan want die klom op een paaltje en waar een aap er lekker op kan blijven zitten zag je Roan langzaam opzij schuiven tot hij zijdelings van het paaltje afviel. Geen centje pijn, maar vooral doordat het zo langzaam ging was het geweldig om te zien.
In een andere groep was Dilayda verdrietig. Toen die groep moest wachten op een andere groep had ze haar kleurboek en haar kleurpotloden uit haar rugzak gehaald maar net toen ze wilde beginnen met kleuren moest ze weer verder. Wel grappig dat je dat meeneemt tijdens een speurtocht in het bos. Duidelijk familie van Jordy die jaren geleden tijdens een speurtocht ineens een etui met passer, geodriehoek, rekenmachine en weet ik veel wat nog meer uit zijn tas haalde.
De speurtocht zelf kende wel een nog nooit vertoond hoogtepunt: er moest in een opblaasbootje worden gevaren. En niet als geintje door die boot over de grond voort te trekken maar in een echte plas die peddeldiep was. Beelden zeggen soms meer dan oorden en dat is ook hier zo. Kijk dus zeker even naar de foto’s (voordat u als ouder zich zorgen maakt: het was niet echt diep en we stonden steeds met vier man/vrouw leiding klaar voor het geval het bootje om zou slaan. Kinderen die echt niet wilden hoefden ook niet).
Na de lunch met soep en tosti’s zijn we weer het bos ingegaan voor het douanespel. Betekent briefjes verstoppen en als smokkelaar naar de andere kant van een stuk bos brengen. De tegenpartij vormt de douane en die probeert natuurlijk de smokkelaars te pakken en de illegale spullen bij de smokkelaars te vinden. T’is jongens tegen de meisjes en er wordt echt bloedfanatiek gespeeld. Ik zie er wel eens een aantal korfballen maar dat ze zo hard kunnen lopen wist ik niet. Ter geruststelling voor Ton: Joshua houdt zich in (maar dat moest ook van mij). Wie zich niet inhoudt is Cristiano. En die maakt me toch een smakkerd. Brullen en met Renate naar de andere kant zodat hij uit het bos is. Daar even gerustgesteld, een pleister op zijn arm en hij wil terug het spel in. Zegt Renate “maar je bent nu toch veilig aan de andere kant” waarop een grote lach doorbreekt op zijn gezicht en hij stralend zegt “oh ja, ik haal het briefje even uit mijn schoen”. Schoen gaat uit en de teleurstelling is groot dat het briefje niet te vinden is. Balend trekt Cristiano zijn schoen na een paar minuten zoeken weer aan en hij loopt mopperend weg. Zegt iemand “zit hij niet in je andere schoen?” Cristiano “nee“ maar hij kijkt voor de zekerheid toch even en vindt het briefje. Toch wel een geruststelling.
Verder hebben we Corne, Tijs en Jelle. Drie mannen naar het hart van de leiding. De een komt op een blote voet bij de inleverpost, de ander op twee ooit witte sokken en de derde doet zo zijn best dat hij uit zijn broek scheurt. Alles om de meiden te verslaan. Dat de jongens winnen is dus niet zo verwonderlijk.
Na het douanespel konden we aan tafel. Macaroni met rode saus en rijst met chicken tonight of andersom of door elkaar, alles kan en mag. Toetje na, zoals inmiddels gewoon is geworden wordt de afwas door Imre, Fleur, Lieke en Isabelle gedaan (die gaan de komende 60 jaar gewoon nog steeds mee want die kunnen maar vooral willen alle andere kinderen helemaal niet meer missen) en na het eten konden we de deur uit voor het volgende spel. Een wintersport-elfstedentocht. Leuke spellen. Zo moest je met een bal een boom proberen te raken. Dat lukt iedereen behalve Tara die dat niet in het verslag wil hebben, maar die weet dan wel weer heel veel over olympische winterporten en dat wil ze dan juist weer wel in het verslag hebben. Is voor de helft dus gegaan zoals ze wil en dat is tijdens een weekend als dit best goed. Voor Esmeray was het een soort spooktocht. Over een zandpad liepen allemaal padden en dat vond ze doodeng. Gelukkig duurde dat stukje niet lang en was ze snel terug op het grasveld bij het kamphuis.
Een andere opdracht is een verhaal afmaken. We hadden 12 groepjes en nu worden al die 12 verhalen voorgelezen. De een is wat mooier dan de andere, maar ze laten ons als leiding allemaal dubbel liggen van het lachen. Wel is het ene verhaal wat grover/sadistischer/schunniger dan het andere, je leest uit de verhalen al snel welke groep het verhaal heeft geschreven. We kunnen ze hier helaas niet herhalen, maar wellicht dat uw kind maandagavond aan tafel kan vertellen welk verhaal hij of zij heeft geschreven.
Inmiddels is het oude tijd 1 uur en nieuwe tijd 2 uur, de laatste dames zijn nadat ze net gezellig thee bij ons hebben zitten drinken richting slaapzaal gegaan en wij zitten nog in een verhitte discussie over hoe lang de zeskamp morgen duurt en hoe laat we opmoeten. Gaat nog wel een uurtje duren want buienradar en patatbakker en pannenkoeken en ontbijt en paaseieren en zeskamp en hoeveel spellen voor en na de lunch wordt er bijgehaald en iedereen praat door elkaar. Weltrusten dus, morgen meer.
Zaterdagochtend
Zaterdagochtend. Na een lange nacht is de dag raar begonnen. Zo maar wat opviel:
- Koen heeft met zijn sokken aan geslapen. Gisterenavond al aangedaan. Was handig want die moest hij vandaag toch aan.
- We hebben nog nooit zo niet koud gedoucht.
- Paniek op een van de damesslaapzalen want het was al na half negen en we moesten om half negen aan tafel zitten. Bleek dat Hannah haar horloge alvast een uur naar voren had gezet want het werd zomertijd.
- De oudste jongens slapen met z’n vijven op een vierpersoonsslaapzaal. Ze hadden hun spullen in de badkamer gezet omdat ze dan meer ruimte hadden op hun slaapzaal maar toen ze net in bed lagen ging de douche ineens aan. Betekent dat Bas het hele weekend natte onderbroeken heeft…
- Over Bas gesproken, we hebben uit betrouwbare bron dat Alyssa en Melissa vanuit hun bed naar Bas kijken. Schijnt echt waar te zijn.
- Dat van die bedden is ook wel bijzonder. Toen Carla een poosje in bed lag dacht ze “wat heeft dat meisje een lage stem”. Toch maar even gekeken en daar kwam Jelle tevoorschijn. Even later denkt ze “ik heb hem toch weggestuurd maar ik hoor hem weer”, blijkt Sipke er ook nog te zijn. Die ook weggestuurd en daarna bleef het voor Carla gelukkig rustig.
- Na het ontbijt komt Eline vragen hoeveel tijd ze heeft voordat ze wegmoet. Na het antwoord “nog 40 minuten” zegt ze opgelucht “o, dan heb ik nog genoeg tijd om me op te maken”. Lijkt ons zonde van de tijd want alle jongens van 17 tot en met 9 vinden haar nu al een stuk. Wanneer ze er nog beter uit gaat zien zijn die allemaal niet meer te houden.
- De factuur van de bakker ligt nu naast me. Staat op 7:45/8:00 bezorgen. Logisch dat het brood pas om 9 uur wordt bezorgd, betekent ook dat we ons nu moeten haasten omdat we anders niet voor middernacht terug zijn dus later weer een vervolg.
- Oh ja, iedereen is er nog, iedereen is nog heel en bijna iedereen heeft netjes ontbeten (er ligt wat hagelslag op de grond).
Vrijdag 25 maart
Om te beginnen een geruststelling voor alle ouders: we zijn er, we zijn vanavond het bos in geweest en we zijn allemaal weer terug in het kamphuis. Maar er komen kostte wel wat moeite. Lag niet aan alle uitzwaaiers want die deden dat echt goed, lag wel aan wat file en aan het laatste stukje naar het kamphuis dat over een smalle weg loopt, waar auto’s elkaar niet kunnen passeren en waar natuurlijk allerlei auto’s vanaf de andere kant langs de bus wilden rijden. Dat ging niet, dus die auto’s moesten opzij, maar over de laatste 40 meter hebben we daardoor best lang gedaan.
Toen we op het veld aankwamen omhelsde Sven Melissa. Blij dat hij haar weer zag. Hij maakte haar ook een mooi compliment: “wat ruik jij lekker”. Schoot Melissa flink van in de lach want ze stond met twee volle MacDonaldszakken in haar handen. Verder ging alles volgens ons wel goed, in ieder geval al een bedankje aan El voor het runnen van de bar.
In de bus was het feest. Mick zat ergens tussen alles van 14 en ouder, Ashley zat gezellig naast Alyssa die ze nog nooit had gezien en die 10 jaar ouder is en Samuel zat naast zijn grote vriend Dennis. De bus zat trouwens best vol, want in plaats van een bus voor 60 personen hadden we een bus voor 59 personen en dat was een stoel te weinig. Is ook wel bijzonder want een paar jaar geleden hadden we veel minder deelnemers maar dit jaar zitten we met 74 kids echt mudjevol.
Toen we in Lunteren aankwamen waren al onze Utrechtse vrienden al gearriveerd, met het uitpakken werd geweldig geholpen (vooral de mannen Sipke, Jelle, Milco en Bas hebben heel veel getild maar eigenlijk heeft iedereen van 12 en ouder meegeholpen dus zouden we ze allemaal moeten noemen) en ongekend snel werd er begonnen met het opmaken van de bedden. Toch ging het voor Sven niet snel genoeg want die had zijn koffer op het plein voor het kamphuis alvast uitgepakt. Werd dus even opnieuw inpakken en naar binnen.
Wat dan toch ook wel verrassend was, was dat Lara en Jill kwamen vragen of we met de speurtocht weer langs de speeltuin gingen. Twee voor ons grote meiden die vragen om de speeltuin, dat blijft blijkbaar leuk.
‘s-avonds hebben we nog een spel gespeeld. Een soort mystery-guest of “de mistery bn’er” waarbij er negen bekende nederlanders in het bos gezocht moisten worden en je als groep vragen moest stellen die alleen met “ja” of “nee” beantwoord mochten worden. Een voorbeeld dat echt verschillende keren voorbij kwam: is het een vrouw “ja”, doet ze aan sport “ja”, dan is het Epke Zonderland!!! En niet bij een groep maar bij drie, echt niet te geloven. Verder was Chantal Jansen lastig te raden en was de paashaas of binnen 5 seconden of na een minuut of 3 geraden. Nou ja, nu Ans Palte weer meegaat kunnen alle anderen het wel vergeten om een spel te winnen. Was wel leuk voor Marvin, Eline, Kim, Job, Emmaly, Pien, Merel, Hanna en Indyra want die hebben de eerste de beste avond al een spel gewonnen. En dat is meer dan het Nederlands Elftal kan zeggen, want die hebben toch weer verloren.
Na het spel naar bed. Jordy heeft in zijn tas een zak met vuile was. Althans, dat staat er op. alleen is die zak leeg, dus dat is jammer dat zijn moeder dat niet mee heeft gegeven. Jordy heeft al drie keer proberen uit te leggen dat die zak leeg is omdat de kleren die hij nu aanheeft er in moeten, maar daar geloven wij helemaal niets van. Justin heeft namelijk ook zakjes bij zich, daar staat zaterdag, zondag of maandag op en die zitten vol met de kleren die hij op die dagen aanmoet. In een zak waar vuile was op staat moet dus vuile was zitten, in cruyffiaans : “dat is toch logisch”. Verder ging het allemaal eigenlijk wel soepeltjes, op dit moment liggen er 25 van uw schatjes te slapen, ga er vooral van uit dat uw eigen (klein)dochter of (klein)zoon bij die 25 slapende lieverdjes hoort. Is voor uw gemoedsrust waarschijnlijk het beste.
Voor vandaag stoppen we er mee. Nog wat drinken en zelf straks ook naar bed.
Doen we speurtocht langs de speeltuin vragen Lara en Jill.
Paaskamp 25 tot en met 28 maart 2016
Het duurt nog even, maar toch alvast het laatste nieuws over het Paaskamp.
Om te beginnen zitten we bijna vol. De aanmeldingen kwamen dit jaar nog sneller dan de afgelopen jaren. Op een paar slaapzalen hebben we nog een plekje over, maar ik heb ook al wat mensen teleur moeten stellen. Mocht je nog iemand mee willen nemen, vraag dan eerst even of er nog wel plek voor is.
Bonte avond. Na een jaartje Frozen voor de dames zal de eetzaal dit jaar worden omgebouwd tot een echte Apres-Skihut. De jeugd onder de leiding is afgelopen week al eens gaan oefenen in de Skihut in Rotterdam, dus dat belooft een groot feest te worden onder het mom van “HET KAN NIET GEKKERRRRRRRRR“. Daar kun je met je kledingkeuze dus rekening mee houden.
Bingo. Om de kosten binnen de perken te houden, gaan we dit jaar een bingo (voor volwassenen) houden. Dat is vrijdag 4 maart om half 8 in de kantine van Sperwers. In de bijlage bij deze nieuwsbrief zit de flyer van de bingoavond. En voor alle duidelijkheid: de kosten die daar staan zijn voor 10 rondjes bingoen dus dat is volgens ons een leuke avond voor relatief weinig geld. We zoeken nog een paar prijzen, dus wanneer u daar iets voor heeft houden we ons aanbevolen.
Verslag. Ook dit jaar doen we elke dag weer verslag van wat er gebeurt en wat we doen zodat de thuisblijvers toch een beetje mee kunnen leven. Dit verslag en ook deze nieuwsbrief zijn te vinden op paaskamp2016.reismee.nl. Mocht je nog eens terug willen kijken naar vorig jaar, dan kan dat natuurlijk ook, alleen moet je dan 2015 in plaats van 2016 in de naam van de link zetten.
Het vertrek. Dat is op Goede Vrijdag 25 maart en we verzamelen om 17.00 uur (korfbalvereniging Sperwers, Carnissedreef 8, Rotterdam-Zuid). Eten doen we die avond niet meer, dus zorg dat je thuis al hebt gegeten of dat je iets te eten bij je hebt. Meld je bij binnenkomst svp even bij de tafel waar ik zit (die zie je vanzelf) zodat ik weet dat je er bent. Ook kun je dan een kopietje van je verzekeringspasje en id (als je ouder dan 14 bent) en eventuele medicijnen afgeven en dan is het echt begonnen: je bent op kamp en kunt de bus in!!!!
Wat moet er mee:
- slaapzak + hoeslaken + kussensloop
- slippers om naar de douches en toiletten te gaan
- goede dichte schoenen, regenkleding en extra sokken
- tandenborstel en tandpasta
- een vuilniszak met naam erop voor de vuile was
- genoeg schone kleren
- een kledingsetje dat vies kan worden voor de zeskamp
- handdoeken
- flesjes drinken en snoepjes (voor thee, melk en limonade zorgen wij natuurlijk, maar wat eigen flesjes of pakjes is altijd handig in het bos of als extraatje tussendoor. Voor mensen waarvan voor het eerst een kind meegaat: mijn eigen kinderen namen altijd voor elke dag een extra flesje limonade mee en dat ging op)
- pyama + knuffel
- kleding voor de bonte avond zie ook hierboven
- zaklamp
- klein rugzakje om mee te nemen tijdens speurtocht of bosspel
Wat moet niet mee: Alles waar je aan gehecht bent en wat vooral niet kapot moet gaan. Dat telefoons meegaan snappen we, maar let er dan zelf goed op. Verder gaan we ook dit jaar weer niet naar winkels, patatzaak of iets anders waar je wat uit kunt geven. Een portemonnee is dus echt niet nodig.
Eventuele medicijnen. Echt voor de ouders: wanneer uw kind medicinen gebruikt kunt u dat natuurlijk bij ons afgeven. Graag met een briefje erbij wat uw zoon of dochter op welk moment moet slikken, dan zorgen wij ervoor dat dat ook echt gebeurt.
De terugreis. Na slechts drie nachtjes gaan we op maandag (Tweede Paasdag) alweer opruimen, inpakken en in de loop van de middag richting Rotterdam. Het plan is om ongeveer 16.00 uur weer op het veld te zijn zodat je ‘s-avonds gewoon thuis kunt eten en op tijd naar bed kunt (of nog wat huiswerk kunt doen). We proberen weer een link op de sperwers- en de reismeesite te zetten, waarmee je ouders kunnen zien waar de bus rijdt en hoelaat hij aankomt bij Sperwers.
Kosten. Mocht iemand nog niet betaald hebben, dan verzoek ik daar alsnog zo snel mogelijk voor te zorgen. De kosten bedragen dan € 82,50. Maak dat bedrag svp onder vermelding Lunteren en naam kind(eren) over op rekening NL77INGB0000495856 ten name van RSV Sperwers. Dat is voor de penningmeester en mijzelf wel zo makkelijk.
Sponsoractie. Vanwege het grote aantal deelnemers en de bingo die we houden komen we bijna uit de kosten. Er dreigt een klein tekort. Mocht iemand nog een geweldige sponsor weten (en alles is altijd welkom) dan houden we ons natuurlijk aanbevolen.
Volgens mij is dit alles. Mocht iemand nog vragen hebben of iets willen bespreken voordat we in een volle kantine staan, dan ben ik te bereiken op 0181-632727 of 06-13347404. Ook kun je altijd mailen op sperwerskamp@gmail.com. Tot 25 maart allemaal!
Renate
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Ren